De 'ThermoGIS-HTO' applicatie is ontwikkeld in WarmingUP Thema 5 om het potentieel van hoge-temperatuuropslag in de ondergrond van Nederland in kaart te brengen. De ThermoGIS-applicatie voor geothermie is gebruikt als basis voor de berekeningen en aangepast aan wat er nodig is voor HTO.
De berekeningen maken gebruik van kaarten van dikte, diepte en doorlatendheid van de watervoerende lagen, afkomstig uit hydrogeologische modellen. Het maximale debiet per bron wordt, bij gebrek aan definitie binnen wet- en regelgeving, bepaald aan de hand van vier verschillende normen (de NVOE-extractienorm, NVOE-injectienorm, Olsthoorn-norm voor injectiedruk en het SodM-protocol voor maximale injectiedruk). Meer informatie over de debietberekeningen staat op de pagina Nieuwe Ontwikkelingen - HTO. Per gridcel wordt vervolgens de meest conservatieve waarde aangehouden. Met behulp van een ROSIM-DoubletCalc3D simulatie wordt eerst in het Technisch model de technische haalbaarheid per gridcel van 1 x 1 km berekend. Deze bestaat uit het haalbare debiet, vermogen, energie en terugwinrendement. Vervolgens wordt een Economisch model gebruikt om de economische potentie te berekenen.
De kaarten die het potentieel aangeven voor HTO zijn onafhankelijk van de warmtebron. Geothermie is een geschikte warmtebron voor HTO, maar bij het maken van de kaarten is hiermee geen rekening gehouden. Om te zien waar zowel geothermische als en HTO-potentie is, kunnen de potentiekaarten van beide over elkaar worden gelegd.
In de Mapviewer is op dit moment alleen het Zand van Brussel Laagpakket doorgerekend voor HTO potentie. Dit komt omdat dit de enige relatief ondiepe, en mogelijk geschikte, eenheid is die zowel in ThermoGIS aanwezig is, als voor HTO gebruikt kan worden. Andere aquifers uit de Noordzee Groep zullen ook met ThermoGIS-HTO doorgerekend worden zodra ze worden toegevoegd aan ThermoGIS.